Relatie- en gezinstherapie wordt ook wel systeemtherapie  genoemd. Kenmerkend voor deze vorm van therapie is dat gezinsleden of partner samen in therapie komen. Binnen deze therapie gaat het niet zozeer om het individu maar kijken we naar onderlinge relaties, de omgang met elkaar en de invloed van de problemen op de ander. Er wordt breed gekeken naar de samenhang en de context van problemen en er wordt veel aandacht besteed aan hoe mensen met elkaar omgaan en hoe de communicatie tussen mensen is. 

In systeemtherapie wordt onderzocht hoe gezinsleden op elkaar reageren en hoe daardoor problemen veroorzaakt en in stand worden gehouden. Er is aandacht voor de verschillende rollen, posities en verwachtingen van elkaar, in de relatie en in het gezin. Het doel van de therapie is dat iedereen binnen een systeem zich bewust wordt van onderlinge reacties op elkaar en begrijpen welke invloed zij op anderen hebben.

Systeemtherapie richt zich ook op krachten en mogelijkheden. Wat gaat er goed, welke krachten zijn er in een gezin en hoe kunnen we met deze krachten de moeilijkheden het hoofd bieden.

Relatietherapie kan ook ingezet worden om een scheiding goed te laten verlopen en de zorg voor de kinderen op een goede manier te regelen.